Bir yanda ölmüş ve ölmekte olan çocuk resimleri,
Bir yanda sıhhatli, neşeli çocuklar…
Bir yanda bombalarla harap olmuş şehirler
Bir yanda servetin kirlettiği tapınak misali binalarla dolu yaşanmaz şehirler
Bir yanda yokluğun rezil ettiği insanoğlu, bir yanda varlığın rezil ettiği ağaoğlu…
. . .
Elimizi uzatıp engelleyemiyoruz kötülüğü,
Gücümüz yetmiyor.
Hangisi savaşmaya daha layık…
Bombalarıyla şehirleri yok edenler mi, servetleriyle yeryüzünü ifsad edenler mi?
Biz bu karmaşanın içinde neyle mükellefiz?
Bize bir başka alemde nasıl sorulur öldürülen çocukların hesabı…
. . .
Yeryüzünün herhangi bir yerinde icra edilen herhangi bir kötülük,
insanlığa aykırı herhangi bir eylem,
Yeryüzünün bir başka köşesinde başka insanoğullarına zulüm olarak yansıyor… bomba olup düşüyor, açlık olup yayılıyor.
İnsanlık tek bir organizma gibi.
Bir ucundaki hücrenin acısı bir başka ucunda sancıya dönüşüyor.
. . .
Ve yeryüzünün herhangi bir yerinde icra edilen herhangi bir iyilik, insanlığa uygun herhangi bir eylem,
Yeryüzünün bir başka köşesinde başka insanoğluna barış olarak yansıyor. yağmur olup yağıyor, çiçek olup açıyor.
İnsanlık tek bir organizma gibi.
Bir hücrenin iyiliği bir başka uçta güce dönüşüyor.
. . .
Katledilmiş çocuk fotografları paylaşmayınız insan kardeşlerim.
Yıkık şehir, çarpık şehir fotografları paylaşmayınız.
Ve tanrının sizin elinizle zalimlerden intikam almasını arzulamayınız.
Haberdar olduğunuz her kötülük sizin iyilik arzunuzu arttırsın,
İyiliği teşvik edin,
. . .
Gücümüzün yettiğince iyi olmakla mükellefiz.
Annenizi arayarak başlayın işe.
Eşinize gülümseyerek, çocuğunuza güzel bir sesle seslenerek..
Dostlarınıza ikram ederek, arkadaşınıza sarılarak,
komşunuza selam vererek, hastayı ziyaret ederek,
Akrabayı gözeterek, toprağı işleyerek,
İyilik dileyerek.
Ve şarkılar dinleyerek, ve dua ederek.
. . .
Çünkü bundan ötesine bizim gücümüz yetmez…
