Küçük yaşta çobanlık yaparken küçükbaş sürüsündeki çanların sesini beğenmeyince zilleri akort etmeye başlayan Beypınarlı Mustafa Şahin, çanda melodik ses arayışına, askerliğini bandoda yapması sonrası daha da ağırlık verdi.
Nota ve makam bilgisiyle vatani hizmet sonrası köyüne dönen Şahin, çan akordunda ustalaştı. Namı kısa sürede Trakya’ya yayılan 70 yaşındaki Şahin’e çan akort ettirmek için Trakya’nın her yöresinden çok sayıda çoban ve hayvan sahibi geliyor.
Beypınar köyündeki evinin bahçesinde bulunan atölyesinde çanları çekiç, iye törpü, pense ile akort eden Mustafa Şahin, bu işten elde ettiği gelirle geçimini sürdürüyor.
Şahin, çanların akort ayarını büyüklüklerine göre 5-10 lira arasında değişen ücretle yapıyor.
“1, 2, 3 numara mı, tatlı ses mi?”
Mustafa Şahin, AA muhabirine çocukluk döneminde başlayan ve 63 yıldır süren ilginç zanaatını anlattı.
Severek yaptığı mesleğini bırakacağı kimsenin olmadığını, “Mesleğimi ne çocuklarıma ne torunlarıma ne de bir başkasına sevdirdim. Ölene kadar bu mesleği götürürüm, sonrası yok.” diye konuştu.
Pazardan alınan çanların seslerini hiç beğenmediğini belirten Şahin, şunları kaydetti:
“Pazardan aldığımız çan sesleri kulağa hoş gelmiyor. Çanlara güzel sesler vererek güzel melodiler çıkmasını sağlıyorum. Kulağa en hoş gelen sesi çana vermeye çalışıyorum. Her çana ayrı bir ses yüklüyorum. Sesleri ise 1 numara, 2 numara, 3 numara ve tatlı ses olarak dört gruba ayırdım. Çana göre kulağıma hangisi hoş geliyorsa onu yüklüyorum. Bölgede benden başka çan akortçusu yok. Akort işlemi için 5- 10 lira alırım. Bir zil çanla bazen iki gün uğraştığım oluyor. Sesini beğenene kadar iyelerim, çekiçlerim. Çan hayvanın boynuna özellikle keçilerde birbirini takip etsin diye asılır. Çanın sesi hoş olmazsa hayvan birbirini kaybedebilir.”
